Blog | Profile | Archive | Email | Design by | Name Of Posts


˙·٠•●♥حس زیبا ♥●•٠·˙

دیگر نخواهم گفت :

آدم ها یا به عشقشان می رسند یا نمی رسند

می دانی چه می گویم ؟

خواهم گفت : آدم ها به لیاقتشان می رسند و این برای تو بهتر است

چون به لیاقتت رسیدی!

من نیز به لیاقتم خواهم رسید.

ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ؛ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺍﺳﺖ

ﺍﻣﺎ

ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ

ﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ !!!

 گاهی شاید لازم باشد از یاد ببریم،

                       یاد همه ی آنهایی را که با نبودنشان بودنمان را به بازی گرفتند.

دلم نگرفته از اینکه رفته ای

دلگیرم از

همه دوست داشتنهایی

که گفتی ولی نداشتی.

نگاهم می کنی اما به سردی

نه تنها من تو هم دنیای دردی

مخواه از من گناهت را ببخشم

تو می دانی که با این دل چه کردی

وقتی تنهایی بدون خدا همه رو بیرون کرده تا

خودت باشی و خودش!

خنده ام میگیرد

وقتی پس از مدت ها بی خبری

بی آنکه سراغی از این دل آواره بگیری میگویی:

“دلم برایت تنگ است …….”

یا مرا به بازی گرفته ای

یا معنی واژه هایت را خوب نمیدانی.

دلتنگی ارزانی خودت

من دگر دلم را به خدا سپرده ام.

قط پلی بودم برای عبورت

   فکر تخریب من نباش !

       به آخر که رسیدی

          دست تکان بده

خودم فرو می ریزم…. !

کاشکی الان تو خواب بودم تو رویا

      یعنی میشه بیدار بشم خدایا؟

        بیدار شم و ببینم اینا خوابه

        یا مثلا حباب روی آبه

     اما نه این تقدیر شوم منه

مثل یه جغد شوم رو بوم منه

 انگار باید بسوزم و بسازم

   ای خدا جون مرامت و بنازم

     نمیدونم تا کی ادامه داره

       تا کی میخواد بلا واسم بباره

          تا کی باید هی الکی بخندم

              چشام و رو بدیها من ببندم

          همه بگن چه دختر شادیه

       خوش به حالش از زندگیش راضییه

     کاشکی دلم غصه پنهون نداشت

جغد رو بوم خونمون جون نداشت

شاعر: خاطره حیدری زاده

منبع: www.khatereh-h.blogfa.com

به ستاره های آسمون نگاه کن .

بهشون بخند اما دل نبنبد .

چون چشمکاشون از رو عشق نیست

از رو عادته.

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن.

    ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد.

        کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد….

می رسد روزی که فریاد وفا را سر کنی

   می رسد روزی که احساس مرا باور کنی

      می رسد روزی که نادم باشی از رفتار خود

خاطرات رفته ام را مو به مو از بر کنی

 

       می رسد روزی که تنها ماند از من یادگار

 

            نامه هایی را که با دریای اشکت تر کنی

می رسد روزی که تنها در مسیر بی کسی

       بوته های وحشی گل را ز غم پرپر کنی

           می رسد روزی که صبرت سر شود در پای من

              آن زمان احساس امروز مرا باور کنی

 

تـنهـــــــا چیزی که خرجـــــــی ندارد

    جـــــــاری شدن در ذهـــــــن دیـــــــگران است.

       پس آنگونه جاری شـــــــوید که

          خنـــــــده بر لبانشـــــــان نـــــــقش بـــــــبندد

              نه نـــــــفرت در دلشـــــــان . . .

گاهـی می تـوان

   هـمه زندگـی را در آغـوش گـرفت

       کافـیست یـک نفـر تمـام زندگیـت باشـد !

ایـــن لحظه هــا

    تنــــم یــه آغــوش گرم می خواهــــد

        با طـــعم عشــق

             نه هوس

                 ایــن لحظـــه هــا

لبــانم رطوبــت لبــهایی را می خواهـــد با طعم محبت نه شهوت.

      این لحظــه ها

           گیسوانـــم نوازش دستی را می خواهــد با طعم ناز نه نیـــاز.

              این لحظـــه ها

                  تنی می خواهم که روحــــم را ارضـــا کند نه جســـمم را.

دلـــــــم تــــــنــــــگ شـــــــــده

برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان.

برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم.

حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند

و خـیـلـی دیـــرشناختمشان !

برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش.

خنده هایی که دارم فراموششان می کنم.

و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!

دلم تنـــگ است از دنیـا چرایش را نمـی دانـم

       من این شعـر غـم افـزا را شبی صد بار می خوانم

           چه می خواهم از این دنیا، از این دنیای افسونکار

             قســــم بر پاکـی اشکـــــم جوابم را نمی دانم

             شروع کودکی هایـم سرآغـاز غمــی جانکــاه

            از آن غـم تا به فرداهـا پر از تشـویش، گریانـم

بهــار زندگی را مـن هــــزاران بار بوییــدم

       کنـون با غصـــه می گویـم خداونـدا پشیمانم

          به سـوی درگـه هستــی هزاران بار رو کردم

            الهی تا به کی غمگین در این غم خانه می مانم

             خدایــا با تو می گویم حدیث کهنـه ی غم را

            بگو با من که سالی چند در این غم خانه مهمانم

         دلم تنـــگ است از دنیا چرایش را نمی دانم

ولی یک روز این غم را ز خود آهسته می رانم

بعضی وقت ها چیزی می نویسی از دلت

       برای یک نفر !

            اما دلت می گیرد ،

              چشمانت پر از اشک می شود ،

               قلبت خالی می شود ،

             وقتی یادت می آید ،

      همه آن را می خوانند و می پسندند ،

جز همان یک نفر !

چقدر خوبه بعضی از آدما بدونن که

اگر چیزی رو به روشون نمیاری ،

” از ســــادگی نیست” ،

شاید دیگه اونقدر واست مــهم نیستن که

روشون حساس باشی !

زیبایی ها را چشم می بیند و مهربانی ها را دل !

چشم فراموش می کند اما دل هرگز !

اگه می خوای واسه اینکه از تنهایی در بیای

منــت عشق کسی رو بکشی

همون بهتر که

تنهــــــــــا باشی.

 

مادر وقتی از تو حرف می زنم احساس می کنم به خدا نزدیکترم

و در مقدس ترین نقطه لحظات زندگی قرار گرفته ام.

وقتی نام مقدست را بر زبان می آورم

بغض گلویم را می فشارد

شاید این نشان عشق خالص و پاک است.

چه موجود عجیبی است این انسان!

     وقتی صدایش می کنی، نمی شنود.

          وقتی به دنبالش می روی، نمی بیند.

             وقتی دوستش داری، به فکرت نیست.

                اما….

               وقتی می شنود که دیگر صدایت گرفته.

           وقتی می بیند که خسته در راه افتاده ای.

وقتی به فکرت هست که دیگر نیستی!

         سخن عاشقانه گفتن دلیل عشق نیست.

           عاشق کم است سخن عاشقانه فراوان.

             عشق عادت نیست

              عادت همه چیز را ویران می کند

            از جمله عظمت دوست داشتن را.

          از شباهت به تکرار می رسیم

       از تکرار به عادت

    از عادت به بیهودگی

از بیهودگی به خستگی و نفرت.

شاید آرام تر می شدم

                          فقط و فقط

                                   اگر می فهمیدی

                                         شعرهایم به همین راحتی که می خوانی

                                                           نــــوشته نشده اند!

 

در نگاهت خوانده ام غرق تمنایی هنوز

گر چه در جمعی ولی تنهای تنهایی هنوز

بی تو امشب گریه هم با من غریبی می کند

دیده در راهند چشمانم که باز آیی هنوز

 

رفتم دکتر گفتم آقای دکتر گلوم درد میکنه

           گفت بگو آآآآآآآآ

                     گفتم آآآآآآآآآآآآآ

          گفت نه اقا گلوت چرک نکرده

                       گفتم آخه خیلی درد میکنه ، نمی تونم درست حرف بزنم ،

                                  یه سیلی زد زیر گوشم

                                                    اشکام که ریخت

                                                                 درد گلو هم رفت !!!

  سخت است حرفت را نفهمند 

و سخت تر آن است که حرفت را اشتباهی بفهمند.

 

 

من

 در نیمه های راه

همچنان ایســتاده ام !

راهِ من جــــدا شده

اما هنـــوز سوسوی بازگشت

قلــــبِ مرا میلـــــرزاند

من باز هم ســـــرگردانم !

 

 

ما می ترسیم ؛ اونی که دوس داریم رو از دست بدیم !

به خاطر همین اینقدر کارای احمقانه انجام میدیم ،

که زودتر از دستش میدیم !!!

اگر روزی

محبت کردی بی منت

لذت بردی بی گناه

بخشیدی بدون شرط

بدان آن روز واقعا زندگی کرده ای….

انـدوه که از حــد بگــذرد

    جایش را می‌دهد به یک بی‌‌اعتنایی مـزمـن

           دیـگه مـهـم نـیـســت

                   بـودن یا نـبـودن

                        دوست داشتن یا نـداشتن

                             دیگه حسی تو رو به احساس کردن نمی کشاند

                                 در آن لحظه فـقـط در سکوت غـرق می شـوی

                                       و فقط نـگـاه می‌کـنی

                                           نـگــــــــــاه…..!

هر وقت خواستی عاشق بشی به این فکر کن که

    از اولین چیزی که باید به خاطر معشوقت بگذری

      خودتی !

        پس اگه جنبه اش رو نداری

بی خیال عاشقی شو …!

 

 

کودکی ام را بیشتر از همـــه چیز تــرجیــح مـی دهـم

       شیـریــنـــی هـای بـازی هایـم.

              خـــنده هـــای بـــی دغــــدغــه ام.

                      قهــــر های بـــی بهـــــانه ام.

               آشتـــــی های کودکـــــانه ام.

        همــــه را بــه بزرگ شـــدنم فروخــتم!

امـــا بــــه چه قــیــمت؟

بعضی از آدمها ؛

    چگونه می توانند خیانت کنند ؟!

          چگونه می توانند با دیگری بخوابند ؟!

                من بالشم را عوض میکنم دیگر خوابم نمی برد !!!

از عشق مکن شکوه که جای گله ای نیست

       بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست

                من سوخته ام در تب ، آنقدر که امروز

                      بین من و خورشید دگر فاصله ای نیست

                            غمدیده ترین عابر این خاک منم من

                                 جز بارش خون چشم مرا مشغله ای نیست

                                 در خانه ام آواز سکوت است ، خدایا

                             مانند کویری که در آن قافله ای نیست

                       می خواستم از درد بگویم ولی افسوس

               در دسترس هیچکسی حوصله ای نیست

        شرمنده ام از روی شما بد غزلی شد

هرچند از این ذهن پریشان گله ای نیست

روزانــه هزاران انســان به دنیــا می آینـــد

امــا نسل ” انســانیت ” در حال انقــراض است!

آنقــــدر ،

     فریـــاد هایــــم را ،

         سکــــوت کرده ام ،

         که اگـــــر ،

     به چشمـــانم بنگرید ،

کـــــر می شوید.

همیشه منتظر کسی باش که تو رو با همه دیوونگیت قبول داشته باشه

و تو رو به همه نشون بده و بگه :

این دیوونه ، جیگر منه.

دوستت دارم

یک کلمه است با دنیایی از مسئولیت.

گفتنش هنر نیست !

شعاع مهربانیت را

           روز به روز زیادتر کن

                    آنقدر که روزی بتوانی

                               همه را در آن جای دهی

                                           آن وقت تا خدا فاصله ای نیست…